به طور کلی فرایند جداسازی روشی است برای دستیابی به پدیده ای که در آن مخلوطی از چند ماده به دو یا چند محصول متمایز تبدیل می شود، جداسازی براساس تفاوت در خواص شیمیایی یا فیزیکی مانند اندازه، شکل، جرم، چگالی یا روابط شیمیایی بین اجزای یک مخلوط انجام می شود و معمولا بر اساس روش های خاصی که برای رسیدن به جداسازی از آنها استفاده می شود طبقه بندی می شود.
همانطور که در تصویر مشاهده می کنید، فیلتراسیون تنها یکی از اشکال جداسازی است و زمانی اتفاق می افتد که قرار است دو فاز جامد و مایع از هم جدا شوند.
برای دستیابی به جداسازی دو یا چند فاز متمایز که جداسازی مکانیکی یا فیزیکی نامیده می شود ( اگرچه هیچ کدام تعریف دقیقی نیستند) می توان از دو روش اصلی زیر استفاده کرد:
– فیلتراسیون (به دام افتادن درون یا بر روی مانعی که به ذرات کوچکتر از یک اندازه مشخص، اجازه عبور می دهد. این فرایند، جداسازی توسط اندازه نسبی ذرات می باشد).
– رسوب زدایی ( به وسیله قرار دادن ذرات در حجمی از سیال انجام می شود، این فرایند جداسازی توسط چگالی نسبی ذرات می باشد، با این حال اندازه ذره نیز در این فرایند تاثیر دارد).
مقایسه تئوری رسوب گذاری با تئوری فیلتراسیون
نظریه فیلتراسیون تا حد زیادی به شکل و اندازه مدیای جدا کننده توجه دارد، به طوریکه ذرات توسط مدیا در سطح بالادست یا عمق آن به دام می افتند. در مقابل، نظریه رسوب گذاری روشی است که در آن ذره (یا قطره) درون یک سیال پیوسته ته نشین می شود. طراحی تجهیزات رسوب گذاری بر اساس زمان کافی است که ذرات درون سیال چه در پایین مخزن چه بر روی نزدیکترین سطح جامد رسوب کنند.
منبع: Filters_and_Filtration_Handbook